öne çıkan yazı
Yere uzanmış, yıllardır benim için tek gökyüzü olan aynalı tavana bakıyordum. Aisha Hanım uyurken ev fazla sessizdi. Sıkıntıdan yansımamı incelemeye başladım. Yüzüm çok güzeldi, metal dudaklarım hariç. Ellerimi dudaklarıma götürdüm, sanki başkasına aittiler. Gözlerimi kapatıp hanımımın dudaklarına dokunduğumu hayal ettim. Sadece ellerim dokunma hissine sahipti. Böyle uygun görmüştü Aisha Hanım.
öne çıkan yazı
Güneşin kaybolmasının üçüncü günü, saat öğlen on ikiyi yirmi geçiyordu. Trenin kalkmasına yaklaşık iki saat vardı. Hepimiz perondaydık. Valizlerimiz, kolilerimiz, renk renk ve biçimsiz çantalarımızla yan yana dizilmiş, kısa aralıklarla tepemizdeki devasa saati kontrol ediyorduk. Ama ne kadar dik bakarsak bakalım zaman bir türlü istediğimiz hızla ilerlemiyordu. Herkes birkaç dakika
öne çıkan yazı
Kalabalığın elini eteğini sokaklardan henüz yeni çektiği bir vakitte Jean, mütevazi balkonundan yeni şehrini izliyordu. Görüntüsüne hayran kalmış olacaktı ki kadehini dudaklarına götürmeden evvel onun şerefine kaldırdı. Sonbahar yapraklarını kaldırımdan süpüren yaşlı adam, kıkırdayarak oynaşan birkaç genç çift ve gün boyu toplayabildiği bir avuç metaliği saymanın derdine düşmüş çingene kızlardan
